بررسی چالشها ،فرصتها و راه کارهای توسعه گردشگری روستایی(مورد مطالعه روستاهای بیاضه ،گرمه و مصرشهرستان خورو بیابانک)

گردشگری روستایی یکی از شاخص های صنعت گردشگری است که با توجه به ظرفیت های طبیعی و فرهنگی موجود در روستاها می تواند نقش مهمی در تجدید حیات روستاها ، ایجاد اشتغال و درآمد برای روستاییان،حفاظت از میراث طبیعی و فرهنگی و تاریخی و در نهایت توسعه یکپارچه وپایدار روستا ایفا کند. تغییرات سریع در نواحی روستایی و نیاز روستاها به فرصت های شغلی از یک طرف و توجه به گردشگری به عنوان عنصری کلیدی در توسعه و احیای نواحی روستایی از طرف دیگر، نیاز به درک اساسی گردشگری روستایی را بیشتر کرده است. بدین منظور، در این مقاله با استفاده از مدل SWOT ،‌ به بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری روستایی در روستاهای خور و بیابانک پرداخته ، همچنین ، با استفاده از مدل TCI فصول مناسب گردشگری در این روستاها مشخص شده است . نتایج حاصل مشخص می کند که وجود منابع جذاب طبیعی و فرهنگی، قرار گیری روستاهای این ناحیه در کنار کویر و مسیر پرتردد مسافران مشهد در نزدیکی خور و بیابانک، به ترتیب با امتیاز وزنی ۳۲/۰، ۲۸/۰، ۱۸/۰ به عنوان مهم ترین نقاط قوت،کمبود امکانات و تسهیلات اقامتی،تخریب آثار فرهنگی و طبیعی منطقه و مهاجرت از این روستا به ترتیب با امتیاز وزنی ۲۸/۰، ۲۴/۰، ۲۰/۰ به عنوان مهم ترین نقاط ضعف، همچنین، جایگاه توریستی اصفهان با امتیاز وزنی ۴۰/۰، قرار گیری شهرستان خور و بیابانک در مسیر پرتردد اصفهان- یزد- مشهد با امتیاز وزنی ۲۴/۰ و جایگاه جغرافیای خور و بیابانک با امتیاز وزنی ۲۴/۰ و جایگاه جغرافیایی خور و بیابانک با امتیاز وزنی ۲۰/۰ مهم ترین فرصت ها و تشدید فاصله اقتصادی بین اصفهان و سایر شهرستانهای استان با امتیاز وزنی ۲۰/۰، مهاجرت از روستاهای خور به طرف اصفهان با امتیاز وزنی ۱۸/۰ و کمبود اعتبارات کافی برای توسعه گردشگری در این منطقه با امتیاز وزنی ۱۶/۰ ،مهم ترین تهدیدها محسوب می شود. همچنین، فصول بهار و پاییز بهترین فصول گردشگری در این شهرستان هستند